کد مطلب:212858 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:35

مناظره و گفتگوی هشام بن حکم با ابوعبیده
ابوعبیده، معمر بن مثنی، نحوی بصری، صاحب تصنیفات خوب، متبحر در علم لغت و علم انساب و اخبار عرب بوده، و شاگردی ابی عمروالعلاء را نموده، و از یونس بن حبیب نحوی استفاده بسیار برده است. گفته اند كه او اول كسی است كه غریب الحدیث تصنیف كرده است. ابونواس شاعر، از او تعلیم گرفته، و او را مدح گفته و اصمعی را مذمت كرده است.

ابوعبیده عقیده خوارج را داشت. او در حدود صد سالگی، در سال 209، و به گفته مسعودی، در سال 211 هجری درگذشت، و چون متهم به فساد و انحراف اخلاق بود كسی به تشییع جنازه اش حاضر نگشت (همچنان كه كسی در ایام حیاتش بر او سلام نمی كرد)، لا جرم چند نفر را استخدام نمودند تا جنازه اش را حمل كنند. (الكنی و الالقاب ج 1، ص 166).

ابن شهر آشوب (ره)، در كتاب مناقب، نقل كرده كه وقتی ابوعبیده معتزلی به هشام بن حكم گفت: دلیل بر صحت اعتقاد ما و بطلان معتقد شما، كثرت ما و قلت شماست، با وجود كثرت اولاد علی (ع) و ادعاهای ایشان. هشام گفت: این گفته تو طعن بر ما نیست، بلكه طعن تو بر حضرت نوح (ع) است هنگامی كه در میان قوم خود نهصد و پنجاه سال، روز و شب، ایشان را به نجات دعوت می كرد و جز عده قلیلی به او ایمان نیاوردند. [1] .


[1] مناقب، مجلد اول، جزء 2، باب 1 فصل سوم، ص 194 - بحارالانوار، ج 47، ص 401.